Gülümse; Mutluluk Hepimize Lazım

Türkiye Küresel Mutluluk Endeksinde 2016 sonuçlarına göre 148 Ülke arasında ne yazık ki 145.Ülke oldu. Diğer bir deyişle sondan üçüncü.

Kısaca örgütlü sevgisizlik yaşıyoruz. İnsanlarımız mutsuz. İşin sosyolojik, ekonomik, kültürel bir çok sebebi var. Bize bakan yanıyla iş hayatında mutluluk kavramı üzerinden duralım.

İnsan Yönetiminde bulunanlar olarak ne kadar insanı görüyoruz? Halinden ne kadar anlıyoruz? (Hal: İyileştirmek, şifa vermek anlamı taşır).

İş dünyası, yönetim katlarında çok yakın gelecekte yeni bir göreve yer açacak gibi görünüyor: CHO (Chief Happiness Officer). Yani,  Çalışanların Mutluluğu Sorumlusu.

Türkiye’de şu an için sadece 4 kurumda mutluluk departmanı var.

Hayatı yaşamaya değerli kılan şey dönüp dolaşıp huzurumuza ve mutluluğumuza bağlıdır. Besleyici ilişkiler iyi bir iş hayatının dünyanın her yerindeki insanlar tarafından üzerinde mutabakata varılmış bir öğesi konumundadır.

Yöneticiler için en önemli beceri empati kurmaktır, çevrelerindeki insanları dinlemez ve anlayamazlarsa şirketin geri kalanıyla da iyi ilişki kurulamaz. Yöneticiniz, çalıştığınız kurumda ki havayı kendisi belirliyorsa sonuçlarına ve bu durumun kolektif olarak ne derece iyi karşılandığına bakmak gerekir.

Peki sizce, bakılır mı? Diğer örneklerde olacağı gibi kesinlikle bakılmayacak.

Ulusal Mutluluk sadece ekonomiyle değil, insanların huzuruyla da alakalıdır.

İnsanların mutluluğuna ve yaşamdan hoşnut olmalarına en az ekonomik büyüme kadar değer verme fikri Uluslararası Ekonomistler Birliği tarafından kabul edildi. İnanıyorum ki bu gitgide büyümeye devam edecek. Bu Ekonomistler dünyanın dört bir yanındaki ülkelerde fazla mal tüketiminin insanları daha iyi durumda olması anlamına geleceğine inanmıyorlar. Bizdeki gibi sadece nedenlere odaklanmıyorlar ve esenliği yalnızca gelir ve istihdam ile değil, kişisel ilişkilerden hoşnutluk ve amaç duygusu bakımından ölçmenin yeni yollarını bulmuşlar.

Daha önce de ifade etmiştim insanlar kendilerini ne mutlu eder? Sorusunu cevaplayamamak bir yana yapacakları seçimleri belirleyemediklerini kavramış durumdalar.

Mevcut ekonomik tutumlar zihin körlüğü içerisinde, yani işin gerçekliğini hayal etme gücünden yoksunlar. İnsan sefaletinin hafifletilmesine önem veren Büyük Güçler! İçin empati şart.

İster makro isterseniz mikro açıdan ele alın mutluluk olayını, daha sıcak, samimi sosyal bağlantılar hepimize yarar sağlar…